De baan is open
Qualifying ronde mogelijk
Trolleys toegestaan
Buggy's toegestaan
Putting green open
Driving range open
Zomer greens
De schapen zijn er weer sinds donderdag 11 december om specifieke gebieden van ons terrein te begrazen en verder te verbeteren. Ze blijven tot in januari. Er is immers veel te grazen. Misschien zelfs genoeg voor twee kuddes tegelijkertijd. Zoals in de Natuurvisie beschreven helpen schapen goed bij het openhouden van de duingraslanden door te grazen en plat te trappen. De schapen eten, naast het woekerende gras, ongewenste planten zoals brandnetels en de Amerikaanse vogelkers, op plekken waar maaimachines niet makkelijk kunnen komen. Daarmee creëren de schapen ruimte voor nieuwe vegetatie en uitbreiding van dierenleven (vooral insecten). Deze effecten worden versterkt doordat zaden en insecten in de vacht van de schapen meeverhuizen. Dat wordt met de schapen dus een sfeervolle Kerst op onze baan.
Schapenregels
Let op: bij het spelen met schapen rond de baan gelden er speciale regels. Het voor de schapen afgezette gebied is streng verboden terrein! Dus nee, je mag niet over het hek om snel even je bal te pakken…. Maar wat dan? De oplossing vind je aan de hand van de volgende 2 vragen:
Vraag 1: Kun je je bal identificeren in het gebied?
Dan laat je die bal gewoon liggen en neem je de plek waar je bal ligt als referentiepunt. Je zoekt vervolgens het dichtstbijzijnde punt buiten de afrastering, even ver van de hole als waar je bal ligt. Om te voorkomen dat je na het ontwijken alsnog last hebt van de afrastering, nemen we als grens van het gebied een extra clublengte vanaf de afrastering. Vanaf dit punt heb je één clublengte (niet dichter bij de hole) om een andere bal zonder straf te droppen.
Vraag 2: Heb je geen idee waar je bal ligt, maar je weet wel zeker dat de bal binnen de afrastering ligt?
Dan neem je het punt waar je denkt dat de bal het gebied in is gegaan als referentiepunt en vanaf daar bepaal je het dichtstbijzijnde punt waar je geen last hebt van de afrastering (inclusief die extra clublengte). Vanaf dit punt heb je een clublengte (niet dichter bij de hole) om zonder straf een andere bal te droppen.
Zie verder https://www.noordwijksegolfclub.nl/baan/#plaatselijke-regels voor de actuele plaatselijke regels.
Dan nog iets anders … Recent heeft een van de schapen een bal op zijn kop gekregen, en moest daarvoor bij een arts geholpen worden. Dit willen we natuurlijk niet, dus mocht je in een situatie belanden waarin je bijvoorbeeld over een aantal schapen heen moet slaan, zoek dan in overleg met je medespelers een plek niet dichter bij de hole dan waar je bal ligt om daar een bal te droppen en het spel voort te zetten. Bij een qualifying wedstrijd mag dit natuurlijk niet, maar daarvan spelen we er de komende tijd niet zo veel. Voor al die semi-serieuze potjes deze regel wel graag toepassen!
Op naar een frisse rough en fijne feestdagen!
Bij een mozaïek denk je misschien aan een fraai patroon van gekleurde steentjes op de vloer van oude villa’s in Italië. Maar in het duinlandschap kun je ook spreken over een mozaïek: een afwisseling van zandverstuivingen, glooiend duingrasland, duindoorns met oranje besjes en grillig gevormde duinbomen. Telkens in een andere patroon. Dat duinmozaïek is typerend voor de eerste anderhalve kilometer landschap achter de zeereep.
Wil je weten hoe dat patroon ontstaat en wat de specifieke natuurlijke kwaliteiten van het duinmozaïek zijn? Volg dan binnenkort de informatie over de nieuwe Natuurvisie.
Dit voorjaar is voor de Noordwijkse Golfclub en nieuwe Natuurvisie ontwikkeld door de Natuurcommissie en de Terreincommissie i.s.m. onze huisecoloog Harrie van der Hagen. Die visie moet de basis gaan zijn voor het (natuur)beheer rond onze baan. Deze visie wordt in de ALV van 19 november besproken met de leden.
Wil je meer weten over de nieuwe Natuurvisie, kom dan naar een van de infosessies (op 11, 14 en 16 oktober, houd de Nieuwsbrief en GESPOT! in de gaten), lees de begin november te verschijnen speciale NatuurPost en natuurlijk … kom naar de ALV op 19 november!
Gezien op GESPOT! in een bericht van Ralph van der Kooi, de heivlinder. De heivlinder is in vlucht een mooi oranje gekleurde vlinder die bijna onzichtbaar wordt als hij eenmaal gaat zitten en zijn vleugels sluit. Hij verdwijnt dan door de schutkleuren op zijn ondervleugels als het ware in het landschap. Wel zo veilig met allerlei predatoren op de loer die graag een vlindertje lusten.
Deze vlinder leeft in schrale gebieden zoals duinen en heide met veel open stuivend zand. De heivlinder gaat in Nederland helaas hard in aantal achteruit doordat zijn leefgebied steeds verder dichtgroeit met grassen en struwelen als gevolg van de overmatige stikstofdepositie. Omdat er op en rond de baan nog relatief veel stuivend zand, open duin en schraal duingrasland is te vinden, vliegen er gelukkig nog wél behoorlijk wat heivlinders op onze baan.
Dit voorjaar is voor de Noordwijkse Golfclub een nieuwe Natuurvisie ontwikkeld door de Natuurcommissie en de Terreincommissie i.s.m. onze huisecoloog Harrie van der Hagen. Die visie moet de basis gaan zijn voor het (natuur)beheer rond onze baan. Deze visie wordt in de ALV van 19 november besproken met de leden.
Wil je meer weten over de nieuwe Natuurvisie, kom dan naar een van de infosessies (op 11, 14 en 16 oktober), lees de begin november te verschijnen speciale NatuurPost en natuurlijk … kom naar de ALV op 19 november!
Wil je weten hoe we in de toekomst met gericht natuurbeheer rond onze baan dit soort kwetsbare diersoorten willen ondersteunen, volg dan binnenkort de informatie over de nieuwe Natuurvisie.
Een van de belangrijke onderdelen van het Baan- en Natuurplan dat nu in uitvoering is, is het teruggeven van ruimte aan de natuur. Dat zien we nu op allerlei plekken in de baan, waar stukken aan het begin van fairways zijn afgegraven (o.a. hole 5, 7, 9, 10, 11, 14 en 16) tot op het kalkrijke duinzand. Later is daar hooi, afkomstig uit de duinen, elders ingespit in de verwachting dat er vanuit de zaden in het hooi weer kleine plantjes op het kale zand terugkomen en dat deze kale zandvlaktes in de loop van een paar jaar transformeren naar hoog kwalificerend duingrasland (grijsduin). Door de langdurige droogte in het voorjaar zijn de zaden helaas nog niet echt aangeslagen.
Wat je wel ziet in de aanpalende stukken kaal kalkrijk zand, die zijn ontstaan na het verwijderen van bomen en het afgraven van zure grond, is het opkomen van dauwbraam uit de wortelresten.
Door het afgraven van de grond naar het kalkrijke zand hebben de meeste wortels van planten het niet overleefd, dauwbraam echter wel. In de winter zul je zien dat de bladeren van de dauwbraam weer zijn verdwenen. Het is de enige soort braam in Nederland die overwintert als wortelstok in de grond. Dauwbraam is een natuurlijk onderdeel van de duinvegetatie en woekert niet i.t.t. de gewone Braam. Dauwbraam (Rubus caesius) is, zoals de naam al aangeeft, een nauwe verwant van de Braam (Rubus fruticosus), maar kleiner en hij kruipt over de grond. De vrucht lijkt op een braam, maar is wat kleiner en heeft een blauwachtig waasje over de zwarte bes — vandaar de naam dauwbraam.
Wil je geregeld mooie natuurfoto’s uit de baan ontvangen (of je eigen natuurwaarnemingen met andere leden delen), meld je dan aan voor de Whatsapp-groep ‘GESPOT’. Aanmelden kan door een mailtje te sturen naar natuur@noordwijksegolfclub.nl.
Dit is de bruine eikenpage, een zeer zeldzame vlinder waarvan de enige bekende Zuid-Hollandse populatie zich bevindt in de strook tussen hole 14 en het fietspad. De vlinders vliegen in een korte periode van half juni tot half juli. Afgelopen week lieten verschillende exemplaren zich al bewonderen net buiten het hek van hole 14, waaronder de vlinder op de foto.
Deze vlinder zet haar eitjes op kniehoogte af op zogenaamde kwarrende eikjes. Dat zijn in dit geval eikjes die onder invloed van de zoute zeewind niet veel hoger dan een meter worden. In hogere eiken heeft deze vlinder geen interesse. Met onze mantel en zoom, waarin bewust ook kleine eikjes en inheemse nectarplanten zijn geplant, hopen we deze schaarse vlinder extra leefgebied te bieden. Het is nu wachten tot we de eerste bruine eikenpages op onze baan aantreffen.
Hoe ziet een Mozaïek eruit in de Zeereep en hoe meer landinwaarts? Waarom is meer stuiven van zand in de Zeereep goed voor de kwaliteit van de natuur?? Waarom leidt geplante helm tot minder biodiversiteit dan natuurlijk helm? Waarom hebben we liever kleinere plukjes duindoorn dan dichte oppervlaktes duindoorn? Waarom hangt een meidoorntje vlakbij zee over naar de luwtezijde (spoiler: nee, niet door de wind zelf, maar door het meegevoerde zout). Waarom heeft het konijn zo’n gunstige invloed op het openhouden van het terrein?
Deze en vele andere vragen werden door Harrie van der Hagen beantwoord tijdens de Mozaïek-wandeling van dinsdag 10 juni jl. Een kleine groep van gefascineerde leden liep mee en alle andere leden hebben die avond echt iets gemist. Wat een fijne, interessante ecoloog hebben we bij de Noordwijkse! Maar…. Er komen nog meer gelegenheden na de zomer; let op de Nieuwsbrief en GESPOT!
Begin mei zijn we in het kader van de NGF Birdwatching Day weer met een groep leden de baan in gegaan om te genieten van de vele broedvogels en trekvogels op ons terrein. Het was een prachtige dag en met 20 deelnemers hebben we circa 40 verschillende vogels gezien en gehoord. We gingen in twee groepen de baan en een van de deelnemers had zijn telescoop meegenomen waardoor we de vogels van heel dichtbij konden zien. Na afloop kregen we een ontbijt van Kevin en deden enkele deelnemers nog mee aan de Beatrix-wedstrijd.
We hebben onder andere genoten van het nachtegalenconcert bij de parkeerplaats, hoorden de ratelende roep van de sprinkhaanzanger en zagen kneutjes mooi poseren in de ochtendzon (zie de foto). Ook erg spectaculair waren de twee slechtvalken die hoog op de Nora-toren hun kans afwachten om langstrekkende vogels te belagen. Deze snelste roofvogel van Nederland kan daarbij snelheden tot 400 km/u bereiken. Met de telescoop waren deze snelheidsduivels goed te zien.
Volgend jaar doen we uiteraard weer mee.
Je moet goed kijken op deze foto, maar het paartje ransuilen is gelukkig dit jaar weer teruggekeerd naar het broedbosje op de baan. Hopelijk vinden ze een verlaten kraaiennest om wat jongen groot te brengen. Zelf zijn ze helaas zo onhandig dat ze geen nesten kunnen bouwen.